Mitynh, inicijovaný hromadśkoju orhanizacijeju «Samozachyst pidprýemciv», pidtrymaly inši hromadśki ob’jednannia mista, pyśmennyky, istoryky, krajeznavci.

«Kožne misto maje svoju «rodzynku». U nas holovný prospekt nosyť im’ja Karla Marksa, jaký nikoly tut ne buvav. Prospektiv i vulyć iz takoju nazvoju po vsiomu sviti duže bahato. A naše misto unikaĺne, tomu prospekt maje buty nazvaný im’jam Oleksandra Polia. Cia liudyna «zrobyla» naše misto, zarodyla u niomu burchlyve žyttia», – zaznačaje kandydat istoryčnych nauk Ihor Kočerhin.

Krim toho, učasnyky zibrannia vystupyly z iniciatyvoju vstanovyty memoriaĺnu došku na česť Oleksandra Polia na fasadi zasnovanoho nym Dnipropetrovśkoho nacionaĺnoho istoryčnoho muzeju, i povernuty mistu budynok, u jakomu meškala rodyna Polia, zadlia zasnuvannia muzeju, a takož ščorično všanovuvaty Oleksandra Polia v deń joho narodžennia – 1 veresnia.

Dovidka

Oleksandr Poĺ (1832–1890) – ukrajinśký doslidnyk-archeoloh, krajeznaveć, pidprýemeć, mecenat, aktyvný hromadśký dijač, 15 rokiv viddav detaĺnomu vyvčenniu zaliznych rud Kryvoho Rohu i dovedenniu jichnioho promyslovoho značennia.
Rodyna Oleksandra Polia žyla v Katerynoslavi, v budynku na nynišnij Žovtnevij plošči, 10. Pislia joho smerti sporudu zapovidaly mistu dlia oblaštuvannia prytulku, pizniše budynok naležav vzuttievij fabryci, a potim perejšov u vlasnisť pryvatnych osib.