Neščodavno dva rosijśkych bombarduvaĺnyky pomityly nepodalik vid brytanśkoji terytoriji. Jich vyvela zvidty brytanśka aviacija. I ce lyše ostannij z seriji podibnych vypadkiv. Čy lehko vpiznaty rosijśký litak, doslidžuje Džon Kelli.

Za zajavoju ministerstva oborony Spolučenoho Korolivstva, ci litaky ne porušuvaly brytanśký povitrianý prostir, do jakoho vchodyť šče 12 morśkych myĺ vid uzberežžia krajiny.

Prote, vony znachodylyś u “zoni interesu” Brytaniji, i Korolivśki vijśkovo-povitriani syly vidriadyly dva vynyščuvači “Tajfun”, aby jich perechopyty. Jakščo viryty ministerstvu oborony, rosijśki bombarduvaĺnyky letily nadto daleko, ščob jich pobačyly zvyčajni sposterihači – choča odna meškanka Kornuolu

zajavyla, ščo bačyla, jak vony priamuvaly do uzberežžia.

Obydva ci litaky – Tu-95MS (kodova nazva NATO – “Vedmiď-N”), stratehični bombarduvaĺnyky z čotyrma turbohvyntovymy dvyhunamy, na jakych vstanovleni propelery. Kryla cijeji modeli vidvedeni nazad, ščo stvoriuje nepovtorný syluet.

Najpomitniša charakterystyka Tu-95, perši zrazky jakoho počaly postupaty na službu u 1956 r., – ce joho nesamovyta hučnisť. Hvynty propeleriv obertajuťsia u protyležnych napriamkach z nadzvukovoju švydkistiu, stvoriujučy potužni zvukovi udary.

Ce “odyn z najhučnišych bojovych litakiv u sviti”, – kaže Džastin Bronk z Korolivśkoho Ob’jednanoho instytutu oboronnych doslidžeń. Ekipaž litaka zazvyčaj skladaje 6-7 osib. Ce ne najšvydša modeĺ na ozbrojenni rosijan – Tu-95 rozvyvaje švydkisť lyše do blyźko 920 km/hod – ale odna z najnadijnišych, kaže pan Bronk, čym i pojasniujeťsia jiji bahatolitnia populiarnisť.

Inšý bombarduvaĺnyk, jaký ne dyvno bulo b pobačyty poblyzu Brytaniji – ce Tu-160, vidomý na Zachodi jak “Blekdžek”. U 2010 roci dva takych litaky

perechopyly brytanśki “Tornado F3” nepodalik vid uzberežžia Šotlandiji. Na vidminu vid Tu-95, “Blekdžek”” može rozvyvaty nadzvukovu švydkisť do 2200 km/hod. “Ce po suti važčý i švydšý ekvivalent amerykanśkoho B1B Lancer”, – kaže pan Bronk. Vin takož zdatný pokryvaty biĺši vidstani i perenosyty biĺše raket z jadernymy bojeholovkamy. Modernizovana

versija Tu-160 bula vperše vidpravlena u polit u lystopadi 2014 roci.

JE takož stratehičný bombarduvaĺnyk Tu-22M3 – nadzvukový i zdatný perenosyty jaderni rakety. “Vin menšý vid “Vedmedia” i “Blekdžeka”, – kaže pan Bronk. – Najbiĺš podibniša zachidna modeĺ – F-111″. Zavdiaky zminnij heometriji kryla vin švydko zlitaje i može litaty na malych vysotach. Vvažajeťsia, ščo rosijśki povitriani syly majuť na ozbrojenni ponad 100 Tu-22M3.

Inodi “Vedmediv”

suprovodžujuť nadzvukovi perechopliuvači MiH-31, dodaje pan Bronk. Ce odni z najšvydšych bojovych litakiv svitu; vony obladnani bortovym radarom, ščo može stežyty za 24 povitrianymy mišeniamy i atakuvaty šisť z nych odnočasno. Odnak, naš ekspert stavyťsia do nych krytyčno: “Popry švydkisť i potužný radar, ce pererobka duže staroji modeli MiH-25; tomu u povitrianych bojach vony ne rivnia brytanśkym “Tajfunam”.

Kornuolśký incydent navriad čy stane ostannim vypadkom, koly “Vedmedi” z’javliaťsia na brytanśkych radarach. Ščoś podibne uže bulo u sični, koly litaky Korolivśkych vijśkovo-povitrianych syl eskortuvaly z svojeji zony kontroliu dva Tu-95, jaki “porušyly poriadok roboty cyviĺnoji aviaciji” (za slovamy brytanśkoho MZS).

U 2014 roci Korolivśki vijśkovo-povitriani syly perechopliuvaly rosijśki litaky visim raziv – i stiĺky ž raziv u 2013 roci, za danymy Ministerstva oborony Velykoji Brytaniji, opryliudnenymy zhidno z Zakonom pro svobodu dostupu do informaciji.

“Vedmeži rejdy” u bezposerednij blyźkosti do brytanśkoho povitrianoho prostoru buly typovymy u časy Cholodnoji vijny i časom vidbuvalysia ščotyžnia, kaže analityk z pytań bezpeky Pol Biver. Todi, rozpovidaje vin, metoju Radianśkoho Sojuzu bula perevirka švydkosti reakciji brytanśkoho povitrianoho flotu.

V ostanni roky SRSR taki rejdy poridšaly i zovsim prypynylysia z padinniam Berlinśkoji stiny. Odnak, pid kerivnyctvom Volodymyra Putina jich ponovyly. Včora prem’jer-ministr Devid Kemeron vyslovyv pidozru, ščo rosijany “chočuť ščoś predomonstruvaty”, i pan Bronk z nym pohodžujeťsia: “Po suti, ce briazkannia zbrojeju””.

Diakujemo Niku de Larrinaha z žurnalu Defence Weekly Informacijnoji hrupy Džejna za dopomohu u pidhotovci cijeji statti.