Murachy, jakych dostavyly na bort Mižnarodnoji kosmičnoji stanciji, ne vtratyly zdatnosti do komandnoji roboty v obšuku novoji terytoriji, nezvažajučy na te, ščo vony inodi vidlypaly vid stinok svojich kontejneriv na period do vośmy sekund.

Jichnij kolektyvný pošuk buv deščo uskladnený, ale vse ž vony namahalysia dijaty zlahodženo, kažuť biolohy.

Komachy takož pokazaly pryholomšlyvu sprytnisť u tomu, ščob znovu staty na nohy pislia padinnia u nevahomisť.

Doslidnyky chočuť proanalizuvaty prýomy spivpraci murach, ščob rozrobyty pošukovi alhorytmy dlia hrup robotiv.

Murach vidpravyly v kosmos na transportnij raketi u sični 2014 roku. Rezuĺtaty doslidu opublikuvav žurnal Frontiers in Ecology and Evolution.

“My poniattia ne maly, ščo robytymuť murachy. My ne znaly, čy vony vzahali zmožuť ščoś šukaty”, – skazav profesor Gordon, bioloh zi Stenfordśkoho universytetu.

Jak výavylosia, komacham bulo ne važko utrymuvaty kontakt miž soboju, koly vony povzly po poverchni, a koly vony vidlypaly vid stinok kontejnera i zavysaly v povitri, to nejmovirno lehko povertalysia na tverdu zemliu usima šisťma lapkamy.

“Inodi vony chapalysia za jakuś inšu murachu i zlazyly nazad… A inodi jim jakoś vdavalosia rozplastatysia po poverchni. Dumaju, biomechanika cych ruchiv cikava”, – skazav profesor Gordon.

Jak rozpovidaje včený, rizni vydy murach majuť rizni alhorytmy kolektyvnoho pošuku i vyvčennia terytoriji.

Taki alhorytmy možuť dopomohty zaprohramuvaty robotiv na pošuk u hrupach bez jedynoho centru upravlinnia.