Bernarda Gallardo – žinka, ščo vsynovliuje v Čyli mertvych ditej
Dvanadciať rokiv tomu Bernarda Gallardo pobačyla u miscevij hazeti zaholovok, jaký zminyv jiji žyttia. Pročytavšy pro pokynutu dytynu, vona zrozumila, ščo musyť dopomohty.
“Nemovlia vbyly j vykynuly na smitnyk” – taký buv zaholovok.
Tu maleńku divčynku znajšly 4 kvitnia 2003 roku – jiji tiĺce u čornomu smittievomu paketi vykynuly u bak dlia smittia, vmist jakoho zhodom vyvezly na zvalyšče.
U misti Puerto-Montt, ščo na pivdni Čyli, dejaki liudy zarobliajuť na žyttia, zbyrajučy na zvalyšči te, ščo šče možna pererobyty; odyn iz takych liudej i znajšov tilo dytyny.
Pani Gallardo bula oburena. Vona nehajno vyrišyla, ščo dob’jeťsia dlia divčynky naležnoho pochovannia. U čas vona jakraz bula u procesi vsynovlennia dytyny, tož vidrazu vidčula zv’jazok – ce mohla b buty jiji dytyna. Jij zachotilosia dopomohty.
“Žachlyvý zločyn. Novonarodženoho vykynuly na smitnyk”
“Jakščo vaša dytyna žyva, vy jiji vdiahajete, hodujete, vkladajete v ližečko. Jakščo ž vona pomerla – treba kupyty trunu i pochovaty jiji jak slid”, – kaže pani Gallardo.
Ale vona takož usvidomliuje, ščo dejaki materi ne chočuť lyšaty sobi ditej, i naviť rozumije jichni počuttia.
“Ce molodi žinky, často divčata, ščo staly žertvamy zgvaltuvannia abo incestu. Jakščo jich zgvaltuvav baťko čy vitčym, vony bojaťsia pro ce komuś rozpovidaty. Neridko, gvaltivnyk – ce ta liudyna, jaka zabezpečuje vsiu sim’ju”, – pojasniuje vona.
U 1976 roci, koly jij bulo 16, jiji zgvaltuvav čolovik, ščo žyv nepodalik.
Vona zavahitnila i narodyla dytynu – divčynku, jaku duže liubyla i vychovala sama.
“Pislia zgvaltuvannia ja, na ščastia, ne znevirylaś i prodovžyla žyty, bo mala pidtrymku druziv. Jakby ja lyšylaś odna, to, možlyvo, počuvalaś by tak samo bezporadno, jak i ti divčata”, – kaže pani Gallardo.
Inša pryčyna, čomu vykydajuť ditej, – ce zlydni. “Dejaki žinky prosto ne majuť čym prohoduvaty šče odne malia”, – kaže čylijka.
Važko skazaty napevno, skiĺky ditej vykydajuť u Čyli. Za oficijnoju statystykoju, ščoroku znachodiať blyźko desiaty, ale naspravdi jich može buty nabahato biĺše – zvalyšča zazvyčaj zamkneni, i možlyvo, inši tila prosto ne znachodiať.
Pislia duševnoho poryvu pani Gallardo do dytyny, znajdenoji u Puerto-Montt, počavsia tryvalý biurokratyčný proces.
Vona nazvala divčynku Avroroju na česť rymśkoji bohyni svitanku, i ta spravdi prynesla svitlo u temriavu.
Ale otrymaty tilo Avrory dlia pochovannia výavyloś neprosto. U Čyli, jakščo tilo ne zabyrajuť rodyči, vono vvažajeťsia “liudśkymy vidchodamy” j utylizujeťsia razom z inšymy vidchodamy chirurhiji.
Mohyla, de teper pochovani Avrora i šče troje pokynutych nemovliat
Utim, pani Gallardo vtrutylaś u ciu proceduru i domohlasia jiji zminy.
Ščob tilo dytyny možna bulo pochovaty, maje buty dovedeno, ščo vona jakýś čas prožyla, a dlia cioho potribna medyčna ekspertyza.
Likari často vvažajuť za krašče kazaty, ščo dytyna narodylasia mertvoju, aby zachystyty vrazlyvych materiv. Aborty u Čyli poza zakonom, a jakščo maty lyšaje dytynu, naviť u polohovomu budynku, za ce vona može otrymaty do p’jaty rokiv uv’jaznennia.
Ščob pochovaty Avroru, pani Gallardo musyla jiji spočatku vdočeryty, popry te, ščo vona bula mertva.
Suddia, ščo viv ciu spravu, spočatku mav pidozry ščodo pani Gallardo. Vin podumav, ščo vona – biolohična maty Avrory, jaka rozkajalaś u zapodijanomu i tomu choče zabraty tilo.
Koly ž jij vdalosia perekonaty joho u ščyrosti svojich namiriv, vin skazav, ščo ce buv najdyvnišý vypadok za joho kar’jeru i ščo v Čyli šče nichto ne vsynovliuvav mertvych ditej. Utim, vin pohodyvsia, ščo vona robyť dobru spravu.
Cej plakat povidomliaje, de znajšly Avroru, i zaklykaje: “Ne vykydajte žyvu dušu u smittia”
Na analizy ta oformlennia paperiv pišlo bahato misiaciv, ale vrešti-rešt pani Gallardo dozvolyly zabraty tilo Avrory dlia pochovannia. Na pochoron prýšlo pivtysiači liudej – za rozvytkom spravy stežyla ta sama misceva hazeta, jaka opublikuvala stattiu, z jakoji vse počaloś.
Za slovamy pani Gallardo, atmosfera na pochoroni biĺše skydalasia na deń narodžennia – liudy zibralysia, ščob vidsviatkuvaty žyttia Avrory. Tam buly dity, likari, medsestry, miscevi žurnalisty, susidy i suddia. Hosti spivaly piseń, čytaly virši pro Avroru i hraly na muzyčnych instrumentach.
Te, ščo prýšlo stiĺky liudej, bulo važlyvo dlia pani Gallardo: “JA chotila, ščob suspiĺstvo zamyslyloś nad tym, ščo vidbuvajeťsia. Čomu ditej lyšajuť na virnu smerť, koly je jak minimum čotyry rodyny, hotovi vsynovyty nebažanu dytynu i zdatni jiji zabezpečyty?”
Bukvaĺno nastupnoho dnia pislia pochoronu na zvalyšči znajšly inšu dytynu – chlopčyka Manuelia. Pani Gallardo duže zasmutylaś, vidčuvšy, ščo vsi jiji zusyllia buly marnymy.
Na toj čas vona bula vže dobre vidoma v svojemu misti. Vsi kazaly jij, ščo vona pravyĺno včynyla z Avroroju – a potim pytaly, ščo vona robytyme z chlopčykom.
Vrešti-rešt vona vyrišyla rozklejity na vsich zvalyščach Puerto-Montta plakaty “Ne vykydajte ditej u smittia” z nahaduvanniam, ščo v ostanni misiaci bulo vykynuto vže dvoch ditej.
Na jiji dumku, sytuacija pomalu pokraščujeťsia: siohodni uže biĺše osvitnioji informaciji pro domašnie nasyĺstvo i pro planuvannia sim’ji.
Ale, na dumku pani Gallardo, čylijśki zakony use šče nespravedlyvi ščodo žinok, jaki poterpajuť vid bidnosti čy nasyĺstva.
Išče odyn plakat zaklykaje: “Ne vykydajte joho žyttia”
Doleju vypadku, v istoriji jiji rodyny je šče odyn zv’jazok z temoju pokynutych ditej. Jiji prababusiu znajšly na schodach monastyria v Italiji.
Pani Gallardo choče, ščob čylijśki žinky, jaki ne v zmozi dohliadaty za svojimy diťmy, mohly zalyšaty jich u bezpečnych misciach – napryklad, u speciaĺno pryznačenych misciach u likarniach.
Za 12 rokiv, ščo mynuly pislia pochoronu Avrory, pani Gallardo usynovyla i pochovala šče trioch mertvych ditej – Manuelia, Viktora i Kristobalia.
Zaraz vona jakraz oformliuje dokumenty na šče odnu maleńku divčynku, jaku nazvala Marharytoju. Vona choče, ščob ci dity “maly hidnisť i mohly spočyvaty z myrom”.
Pochoron odnoho z maliukiv, usynovlenych pani Gallardo
Istorija pani Gallardo nadychnula čylijśkoho režysera Rodrigo Sepuĺvedu zniaty pro neji fiĺm. Nazvaný na česť Avrory, fiĺm otrymav nahorodu na festyvali u Sanťjaho i nyni demonstrujeťsia u Čyli ta na festyvaliach po vsiomu svitovi.
Pani Gallardo často vidviduje mohylky pochovanych neju nemovliat i časom bačyť, ščo liudy lyšajuť tam kvity.
Vona spodivajeťsia, ščo dejaki z cych kvitiv – vid biolohičnych materiv cych ditej, i ščo ti možuť maty svitlý sum, znajučy, ščo jichni dity znajšly spokij.