Image copyright
Torianyk Cambodia 2
Kambodža podaruvala nam odyn duže važlyvý urok – potribno žyty tut i zaraz, nasolodžuvatysia momentom.
Koly my jichaly vid kordonu z Tajilandom do Siemriapa, hid rozpovidav pro žyttia kchmeriv bahato cikavych rečej, jakych ne znajdeš v interneti. Odnak turysty ne vtomliuvalysia zapytuvaty pro maršrut, pro te, koly my distanemosia do hoteliu, pro plany na nastupný deń.
“Vy žyvete majbutnim i ne vmijete cinuvaty moment. Buddyzm učyť žyty siohodenniam i maksymaĺno viddavatysia tomu, ščo vidbuvajeťsia zaraz”, – ne strymavsia hid i vyrišyv povčyty pasažyriv.
Ne znaju, čy bahato liudej z toho avtobusa zrozumily joho, ale dlia nas to buv jak hrim z jasnoho neba.
My vlasne tež veś čas dumaly, ščo ž tam dali, i vtračaly z polia zoru krasu momentu. Fiĺtruvaty dumky i rozmovy výavylosia ne tak prosto, ale zavdiaky cij mentaĺnij vpravi my počaly bačyty biĺše. Namahalysia vchopyty kožnu myť, tomu ne spaly v dorozi, počaly biĺše rozpytuvaty hida pro vse j spilkuvatysia z miscevymy.
Komašyni istoriji
Z vikna avtobusa my pobačyly, ščo značnu častynu Kambodži zajmajuť rysovi polia, de vyroščujuť ponad 200 joho vydiv. Ne dyvno, ščo rys tut stanovyť osnovu racionu, jak chlib dlia ukrajincia. Jakščo na stoli bude bezlič strav, ale ne bude rysu, kchmer zalyšyťsia holodnym.
Rysovi polia sluhujuť šče j i dlia zboru komach, jakych poliubliajuť miscevi i ne nechtujuť možlyvistiu sprobuvaty turysty. Vy nikoly ne zadumuvalysia, jak same vylovliujuť cej “delikates”? My diznalysia vypadkovo, koly zvernuly uvahu na dyvni konstrukciji na poliach. Výavylosia, ščo ce pastky dlia komach.
Vidbuvajeťsia vse tak: pid svojeridnymy ekranamy, jaki vnoči pidsvičujuťsia lampadkamy, rozmiščujuť pakety z vodoju. Komachy letiať na svitlo, vdariajuťsia v ekrany i padajuť u pakety. Vranci kchmery prychodiať zbyraty vrožaj, a vvečeri ci smakolyky, pidrum’janeni na kokosovomu masli, vže vystavliajuť na prodaž. Na smak – zvyčajni čipsy.
Image copyright
AFP
Sered relihij u Kambodži dominuje buddyzm
Domivka kchmera
Šče podorožujučy Kambodžeju, my pomityly cikavu osoblyvisť budynkiv – vsi vony na paliach, ščo dozvoliaje vberehtysia vid zatoplennia pid čas sezonu doščiv. Zlyvy tut taki potužni, ščo koly chočete pobažaty komuś velykoho ščastia, to “jak došči v Kambodži” bude vdalym porivnianniam.
Biĺšisť domivok derev’jani, ale trapliajuťsia i bahati ozdoboju ta materialamy. I ce promovysto svidčyť pro velyčeznu sociaĺnu prirvu miž kupkoju bahatijiv i miĺjonamy bidniakiv. Utim, naviť u najbidnišoho simejstva znajduťsia košty na oryhinaĺni schody – cia častyna budynku často jaskravo pofarbovana, ozdoblena riźboju ta vizerunkamy. Schože, schody majuť jakeś osoblyve tajemne značennia dlia kchmeriv.
Misto imeni korolia
Čerez nyźký riveń žyttia i totaĺnu bidnisť Kambodžu nazyvajuť “One dollar country” – krajinoju odnoho dolara. Naviť u turystyčnych misciach, takych jak Siamreap čy Sianukviĺ (pliažný kurort), z kiĺkoma sotniamy dolariv možna dozvolyty sobi majže vse. Do prykladu, za dva tyžni z urachuvanniam prožyvannia, projizdu, suveniriv i tryrazovoho charčuvannia v restorani na berezi moria u Sianukvili my vytratyly blyźko 400 dolariv. Dlia miscevych ce šaleni hroši.
Image copyright
Torianyk Cambodia 2
Sianukviĺ pidijde tym, chto šukaje spokijnoho vidpočynku, čystoho pliažu, teploho moria, ekzotyčnoji jiži ta ščyrych posmišok.
Sianukviĺ pidijde tym, chto šukaje spokijnoho rozmirenoho vidpočynku, čystoho pliažu, teploho moria, ekzotyčnoji jiži ta ščyrych posmišok. Ne pidijde vin tym, chto ne hotový po sto raziv na deń vidbyvatysia vid nastyrlyvych emihrantok z Laosu čy V’jetnamu i jichnich protiažnych “Do you wanna massaaaaaage?”.
Ce misto – druhý dim dlia čolovikiv z Pivničnoji Ameryky za 50, čýich pensij vystačaje dlia korolivśkoho žyttia na kchmerśkomu kurorti. Bahato z nych žyvuť na dvi sim’ji: vlitku v Ameryci, a reštu času – v Kambodži. Dlia dejakych miscevych divčat uvaha takoho “parubka” – ščaslyvý loterejný kvytok.
Na zapytannia: “Čym vy zajmajetesia tut?” borodatý amerykanśký bajker u litach vidpoviv: “JA ščodnia ležu na pliaži j nasolodžujusia žyttiam”. Odna chytra sprava u cych diaďkiv taky je, ale pro neji turystam vony ne rozpovidajuť. V obmin na pyvo j picu vony praciujuť ahentamy jakohoś z restoraniv berehovoji liniji, nachvaliujuť novoprybulym turystam same svij zaklad i robliať čorný piar susidnim.
Za dva tyžni sposterežeń ci schemy staly nam zrozumili, ale spočatku my j sami poviryly v bezkoryslyvisť turboty z boku inozemnoho “druha”.
Stolycia Kambodži
Jakščo vy ne jidete čerez neji tranzytom, to okremoji uvahy Pnompeń ne zasluhovuje, radše navpaky. Nam vystačylo kiĺkoch hodyn, ščob zrozumity, ščo ce misto, jake krašče ne vidviduvaty.
Speršu nam dovelosia perežyty 11-kilometrový šalený trafik vid aeroportu do centru, koly tysiači motocyklistiv proštovchujuťsia odyn popered odnoho, zdijmajučy v povitria pisok i pyliuku, i dychaty važko naviť čerez tkanynu.
Misto vrazylo brudom i neprýemnymy zapachamy. Liudy u biĺšosti tut tež ne nadto pryvitni – bahato žebrakiv ta šachrajiv.